ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Mε αφορμή τα γενέθλια της "Αλλαγής" και της... Μεταξίας, ένα ηχητικό ντοκουμέντο με τη Μελίνα Μερκούρη να τραγουδά τον γενέθλιο ύμνο του ΠΑΣΟΚ

Γράφει η εορτάζουσα Μεταξία Τριανταφύλλου

Γεννήθηκα μια Κυριακή στις 18 του Οκτώβρη, αλλά δεν ήταν μια τυχαία Κυριακή, ήταν η Κυριακή της αλλαγής.

Σίγουρα για την οικογένεια μου και ειδικά για τον μπαμπά μου, δεν ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής του. Πρώτον, γιατί ήμουν γυναίκα (ήθελαν γιο) και δεύτερον, κομματικά ταυτισμένος με την συντηρητική παράταξη, σε οποιαδήποτε έκφανση της μετεμφυλιακά, είδε την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία ως «καταστροφή». Κάθε χρόνο στα γενέθλια μου, μαζί με τα χρόνια πολλά μου έλεγε, γεννήθηκες και έφερες την καταστροφή.

Στα παιδικά μου χρόνια, ο Παπανδρέου, ο ήλιος, το πράσινο και ο σοσιαλισμός, όλα δηλαδή τα κομματικά σύμβολά του ΠΑΣΟΚ, είτε ως υλικά σημεία, είτε ως αφηρημένες εκφράσεις, λειτουργούσαν ως σύμβολα αντιταύτισης, ενώ ο Μητσοτάκης (ο πρώτος ηγέτης της ΝΔ που θυμάμαι), η ΝΔ, η εθνικοφροσύνη, ο φιλελευθερισμός, ο πυρσός και το γαλάζιο ήταν στοιχεία της ταυτότητας μου, τα «πιστεύω» μου, οι αρχές και οι αξίες που κληρονόμησε ο μπαμπάς μου από τον παππού μου, μαζί με την περιουσία του, ήταν η σταθερότητα, η ασφάλεια, η μόνη δύναμη που μπορούσε να «νοικοκυρέψει» τον τόπο, που είχε καταστρέψει το ΠΑΣΟΚ. Μπορεί στα παιδικά μου χρόνια να μην ήξερα τι σημαίνει αριστερά και δεξιά, τι σημαίνει σοσιαλισμός, φιλελευθερισμός και συντηρητισμός. Όμως ήμουν δεξιά, φιλελεύθερη και συντηρητική μαζί!!!! Δεν μπορούσα να περάσω τα άγνωστα και απροσδιόριστα αυτά για μένα όρια.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία, τα φορτία του παρελθόντος, οι ιστορικές διαιρετικές τομές, η πολιτική κουλτούρα, το κοινωνικό κεφάλαιο που μεταφέρει ο καθένας μας κάνουν δύσκολη την υπέρβαση. Όμως η γνώση, που αποκτάται τόσο μέσα από την εκπαίδευση, όσο και από τις εμπειρίες της ενήλικης ζωής σε κάνουν να αναθεωρήσεις, σε κάνουν να περάσεις τα όρια των αντιθέτων, να αφήσεις στην άκρη τα στερεότυπα να δεις τον κόσμο σφαιρικά. Να ακολουθήσεις το δικό σου δρόμο, τον τρίτο δρόμο, πέραν την αριστεράς και της δεξιάς, το δρόμο σου.

Τότε συνειδητοποίησα την ελπίδα της αλλαγής για ανθρώπους που ήταν εξόριστοι στα ξερονήσια, για ανθρώπους που δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για ανθρώπους που δεν υπήρχε το κράτος για αυτούς, για όσους νιώθανε μη προνομιούχοι. Ο εργάτης και η εργάτρια που απευθύνονταν ιστορικά οι ηγέτες των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, δημιουργημάτων της βιομηχανικής επανάστασης και της επέκτασης του δικαιώματος ψήφου, στην ιδιότυπη ελληνική σοσιαλδημοκρατία ήταν ο μη προνομιούχος. Μπορεί η αλλαγή να ήταν καταστροφική για πολλούς, ειδικά στον τομέα της οικονομίας, όμως έδωσε υπόσταση σε ανθρώπους που ήταν αποκλεισμένοι για δεκαετίας.

Σήμερα στην Ελλάδα της κρίσης έχουμε ανάγκη από μια νέα αλλαγή, σκιαγραφώντας τις στρεβλώσεις του παρελθόντος που μερικές από αυτές διαχρονικά δημιουργούν κρίσεις στο ελληνικό κράτος, να θέσουμε νέες άξιες, νέες ιδέες στην ελληνική κοινωνία, στην ελληνική πολιτική σκηνή και το 2021, 200 χρόνια από την ελληνική παλιγγενεσία, να γιορτάσουμε την πραγματική αναγέννηση της χώρας μας. Την πραγματική αλλαγή.

18 του Οκτώβρη γεννήθηκα σε αυτή την πολιτεία των Θρύλων λέει η Μελίνα Μερκούρη by Metaxia Triantafyllou on Mixcloud

9:50 μ.μ.