Συγκεκριμένα, τα κτήρια που περιμένουν τις ιδέες των Αθηναίων για να λάβουν εκ νέου πνοή είναι το ακίνητο του ΕΒΕΑ (Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών), στην οδό Αμερικής 8, ένα διατηρητέο νεοκλασικό επί της οδού Θεοτοκοπούλου 34, το Σεράφειο Κολυμβητήριο και η θρυλική σκεπαστή Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη. Το μεν πρώτο είναι ένα πενταώροφο κομψοτέχνημα του 1925, χτισμένο σε σχέδια του αρχιτέκτονα Αναστάσιου Μεταξά, το οποίο έως και τα τέλη της δεκαετίας του '80 στέγαζε τα γραφεία του ΕΒΕΑ και χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 1982.
Το δεύτερο αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου. Ανήκε στην οικογένεια Τζαννή, κατέληξε ως προίκα στη θετή κόρη Αθηνά Γεωργίου, ο σύζυγος της οποίας, Αριστείδης Βιτάλης, δημιούργησε το 1967 θερινό κινηματογράφο. Το 1982, ο κινηματογράφος έπαψε να λειτουργεί. Το Σεράφειο Κολυμβητήριο κατασκευάστηκε τη δεκαετία του '60 με χρήματα που κληροδότησε στον Δήμο της Αθήνας ο ομογενής Αλκιβιάδης Σεράφης και αποτέλεσε για πολλά χρόνια κόμβο αθλητισμού και τόπο συνάντησης των Αθηναίων.
Τέλος, η σκεπαστή Δημοτική Αγορά της Κυψέλης ολοκληρώθηκε το 1937 επί δημαρχίας Κωνσταντίνου Κοτζιά και, μαζί με άλλες 10 περιφερειακές αγορές στις γειτονιές της Αθήνας, είχε ως στόχο την αποσυμφόρηση της Κεντρικής Αγοράς. Τις δεκαετίες που ακολούθησαν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αγορά μεταβλήθηκε σταδιακά σε ένα ευρύτερο κέντρο κοινωνικής ζωής και πολιτισμού.
Αγγελος Σκορδάς
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου