Γράφει η Απροσάρμοστη
Παρακολουθούμε βραδινή τηλεοπτική εκπομπή πολιτικού περιεχομένου και ο δημοσιογράφος- παρουσιαστής θεωρεί χρήσιμο να ενημερώσει το φιλοθεάμον κοινό ότι κανένας από τους βουλευτές που προσεκλήθησαν από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν δέχεται να παραστεί και να μοιραστεί το ίδιο τηλετραπέζι με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο της ΝΔ, κ. Άδωνη Γεωργιάδη. Κατόπιν των δηλώσεων Άδωνη περί απόσυρσης των καταθέσεων του από τις τράπεζες σε περίπτωση εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ, κηρύσσεται «εμπάργκο» στον διάλογο μαζί του. Είναι η αμήχανη στιγμή που ο κος Μιχελάκης πληροφορείται στον αέρα το λόγο για τον οποίο κλήθηκε στην εκπομπή- ήταν καθισμένος στον πάγκο, αναπληρωματικός παίχτης που αναγκάζεται να κάνει την αλλαγή, γιατί ο βασικός πήρε κόκκινη κάρτα για σκληρό φάουλ και αντιαθλητική συμπεριφορά…
Γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι ο Άδωνις δεν είναι το πρόσωπο που θα προταθεί για το βραβείο του πολυτιμότερου παίχτη. Συχνά-πυκνά προκαλεί με τα λεγόμενα, τη συμπεριφορά και τις ακραίες πολιτικές του πεποιθήσεις. Η παρουσία δε στα τηλεπαράθυρα και το άκουσμα της φωνής του- χειμαρρώδης λόγος εμπλουτισμένος με ‘χατ τρικ’ κακής ποιότητας και αμφίβολης επικοινωνιακής αποτελεσματικότητας- αρκετές φορές δοκιμάζει τα όρια της αντοχής του θεατή. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να πυροδοτήσει και «βίαιες αντιδράσεις» (να θέλεις να σπάσεις την οθόνη π.χ). Μια εικασία είναι ότι αυτές οι τάσεις, που εγείρονται εκ του ασυνειδήτου, ενδεχομένως να οφείλονται στη μακρινή μας συγγένεια με τους χιμπατζήδες και όχι αποκλειστικά στην επίδραση του Άδωνη... Ο θεατής όμως έχει επιλογή, κλικ και αλλάζει τηλεοπτικό σταθμό. Οι προσκεκλημένοι μιας εκπομπής, που δεν έχουν εναλλακτική από τη φυσική παρουσία τους στο κοινό τραπέζι διαλόγου, λογικό είναι να αποφεύγουν τις δημόσιες συζητήσεις με τον Άδωνη, γιατί τις περισσότερες φορές γίνονται μάρτυρες της καταχρηστικής διαλεκτικής του και εξωθούνται στην κατανάλωση όλων των αποθεμάτων ψυχραιμίας που μπορεί να διαθέτει ο οργανισμός τους.
Το να θέτεις όμως «εμπάργκο» και να επιβάλλεις απαγόρευση διαλόγου στους βουλευτές του κόμματός σου με μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου «αντίπαλης» παράταξης, δείχνει την εξίσου «αντιαθλητική» συμπεριφορά -με ψήγματα προβληματικού απολυταρχισμού- μίας κατά τα λεγόμενα και φαινόμενα δημοκρατικής παράταξης. Μπορείς να εκδώσεις μια ‘οδηγία’, που να συμβουλεύεις την κοινοβουλευτική σου ομάδα, ότι η παρουσία σε τηλεοπτική εκπομπή με τον Άδωνη παρόντα, ενδέχεται να κλονίσει σοβαρά την ψυχική υγεία. Μπορείς να τυπώσεις ένα εγχειρίδιο με πολλαπλές απαντήσεις, βοήθημα για υποψήφιους αδωνόπληκτους. Ή ακόμα καλύτερα μπορείς να θέσεις τους κανόνες για αντιπαράθεση με όρια που δεν πρέπει να υπερβαίνουν οι βουλευτές, ανεξάρτητα από το βαθμό πρόκλησης που μπορεί να δεχτούν.
Όπως και να έχει, οφείλεις να γνωρίζεις ότι, στο «παιχνίδι» που ονομάζεται πολιτική και διεξάγεται εντός ή εκτός κοινοβουλευτικού χώρου, δεν έχεις τη δυνατότητα να επιλέξεις τον αντίπαλο σου. Καλείσαι να συναγωνισθείς ως αντιπρόσωπος ενός θεσμικού πλαισίου και με το δικό σου καλύτερο «παιχνίδι» -από άποψη τεχνικής και ποιότητας- να διεκδικήσεις ένα νικηφόρο αποτέλεσμα για την δική σου ομάδα. Δεν μπορείς να εξαιρείς αντιπάλους και να αποσύρεσαι από τον αγώνα. Γιατί όσο πολιτικά ‘απεχθές’ ή ‘δυσάρεστο’ μπορεί να είναι ένα πρόσωπο, δεν παύει να είναι μέλος εκλεγμένο από το λαό. Μοιράζεται το έδρανο του κόμματος στο οποίο εξελέγη και η βουλευτική του ιδιότητα είναι το «αντίκρισμα» των ψήφων που έλαβε κατά την εκλογική διαδικασία. Όταν ένας βουλευτής επιδεικνύει μία ανάρμοστη πολιτική συμπεριφορά, αρμόδιος για να κρίνει, να αξιολογήσει και να επιβάλλει την αντίστοιχη του αδικήματος «ποινή», είναι ο καθένας και η καθεμία Ελληνίδα που σημείωσαν το σταυρό προτίμησης δίπλα στο όνομά του.
Συνοψίζουμε λοιπόν τους κανόνες του παιχνιδιού της πολιτικής, λέγοντας ότι αφενός ο Άδωνις θα πρέπει να μετριάσει τις λεκτικές υπερβολές και τις επιτηδευμένες επικοινωνιακές πρακτικές που χρησιμοποιεί για εντυπωσιασμό και για να παραμένει στην επικαιρότητα- ακόμα και με κάκιστη διαφήμιση του εαυτού του- αφετέρου ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να υποκύπτει στις όποιες προκλήσεις απαντώντας με την επιβολή ‘εμπάργκο’ στο διάλογο, διότι αυτή είναι κίνηση βαθιά αντιδημοκρατική, φανερώνει πανικό, επαναφέρει παλαιοκομματικούς τακτικισμούς ενώ καταδεικνύει ότι χρειάζεσαι περισσότερο πολιτικό χρόνο για να ωριμάσεις…
Δεν θυμάστε τι έλεγαν οι γονείς μας όταν ήμαστε μικροί; «Παιδάκια να παίζετε όμορφα…»!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου